O Θοδωρής Παπαλουκάς γεννήθηκε στην Αθήνα στο μαιευτήριο «Λητώ», στις 8 Μαίου του 1977. Ανήκει στην φουρνιά των παικτών που είχαν ως πηγή έμπνευσης το 1987 και το έπος της εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Σε ηλικία 10 ετών παρακολούθησε τον τελικό με την Σοβιετική Ένωση και μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου από την εθνική μας, βγήκε στο μπαλκόνι του σπιτιού του, για να πανηγυρίσει μαζί με τον αδερφό του και τους γείτονες! Μεγάλωσε στο σπίτι όπου ακόμα μένει η οικογένειά του, στο Νέο Ψυχικό και την γειτονιά των «ελληνορώσων» μαζί με τον πατέρα του Νίκο, την μητέρα του Πόπη και τον αδερφό του Κώστα, δύο χρόνια νεότερο από τον Θοδωρή. Πολύ αργότερα προστέθηκε στην οικογένεια και το τελευταίο μέλος της οικογένειας και αδυναμία όλων, η Μιχαλία Παπαλουκά! Το Ευρωμπάσκετ και η σύμπτωση ότι 20 μέτρα από το σπίτι του είναι το γήπεδο του εθνικού Ελληνορώσων τον έφεραν για πρώτη φορά στο γήπεδο να παίξει μπάσκετ. Όπως υποστηρίζουν όσοι τον έχουν παρακολουθήσει στις πρώτες του κιόλας προπονήσεις, ξεχώρισε αμέσως για ένα πράγμα. Άφηνε τους άλλους να τον περάσουν με την μπάλα στα χέρια τους και τους την έκλεβε από πίσω ολοκληρώνοντας την φάση με αιφνιδιασμό!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό, που τότε λογιζόταν ως ελάττωμα, αλλά τελικά του βγήκε σε καλό είναι πως πολλές φορές βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση για να πετύχει καλάθι, αλλά προτιμούσε μια εντυπωσιακή πάσα, ακόμα και αν αυτή ήταν παρακινδυνευμένη... Σε ηλικία 11 ετών και με ύψος περίπου 1μ.65 έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα και άρχισε να ξεχωρίζει στα παιδικά, αργότερα στα εφηβικά και τέλος στο ανδρικό τμήμα του «εθνικού Ελληνορώσων».
Όλοι μιλούσαν για την αυξημένη σε σχέση με την ηλικία του τεχνική κατάρτιση, αλλά προβλημάτιζε όσους έβλεπαν το μέλλον στο πρόσωπό του, το ότι ήταν πάρα πολύ λεπτός.
Από εκείνη την ομάδα, τον αλίευσαν οι Αμπελόκηποι, ένας σύλλογος που έκανε φανταστική πορεία εκείνα τα χρόνια και βρέθηκε από τα γήπεδα της ΕΣΚΑ στα μεγάλα σαλόνια του μπάσκετ. Κάπου εκεί η πλάστιγγα έγειρε υπέρ του μπάσκετ για τον διεθνή Έλληνα παίκτη, που άφησε κατά μέρος το όνειρό του να δώσει Πανελλαδικές εξετάσεις και να περάσει στην γεωπονική σχολή και άρχισε τις εντατικές προπονήσεις!
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και από την Γ’ τοπική κατηγορία της Αθήνας βρέθηκε ξαφνικά στην Α1 δίπλά σε σημαντικούς παίκτες. Το θετικό για τον παίκτη είναι πως από τα 18 μέχρι τα 22 ψήλωσε πολύ, σχετικά αργοπορημένα για αγόρι, αλλά αυτό που ζητούσε κάθε μέρα όταν ήταν κοντός, έγινε πραγματικότητα και του διευκόλυνε τα έργα!
Αμούστακο παιδί ακόμα έπαιξε λίγα παιχνίδια με τους Αμπελόκηπους στην Α1, η ομάδα υποβιβάστηκε και την επόμενη σεζόν στην Α2 πήρε σημαντικό ρόλο και πολλά λεπτά συμμετοχής. Εκείνη τη σεζόν χρησιμοποιήθηκε ως τριάρι, γεγονός που τον βελτίωσε σε αρκετούς τομείς και η δεύτερη χρονιά του σε αυτή την ομάδα, αποτέλεσε το εισιτήριο για την μεταγραφή του στην Δάφνη. Σε αυτή την γειτονία έμεινε για δύο χρόνια και η δεύτερη χρονιά ήταν η εντυπωσιακή, όταν η ομάδα του ανέβηκε στην Α1, ο Θοδωρής Παπαλουκάς ήταν μέσα στους πρώτους σκόρερ της ομάδας του και πρώτος στις ασίστ και στα κλεψίματα με εντυπωσιακούς αριθμούς στις κατηγορίες αυτές.
Η Δάφνη τον παραχώρησε με πολύ ικανοποιητικά για αυτή ανταλλάγματα στον Πανιώνιο και εκεί το «στόρι» ήταν παρόμοιο!
Στη πρώτη του σεζόν στον ιστορικό σύλλογο της Νέας Σμύρνης και ενώ αρκετά νωρίτερα είχε πάρει το χρίσμα του διεθνή με την εθνική ομάδα των ελπίδων, δεν απολάμβανε αρχικά μεγάλο χρόνο συμμετοχής με προπονητή τον Ιταλό Αντρέα Ματσόν. Η έλευση του Λευτέρη Σούμποτιτς, που πίστεψε από την πρώτη στιγμή πολύ στον Παπαλουκά και στον τρόπο παιχνιδιού του διεθνούς γκαρντ, τον βοήθησε να απελευθερώσει το ταλέντο του. Έκανε πολύ καλό δεύτερο μισό της σεζόν, αλλά η επόμενη χρονιά ήταν αυτή που άνηκε ολοκληρωτικά στον Θοδωρή Παπαλουκά.
Την σεζόν 2000-1 έκανε καταπληκτικές εμφανίσεις προερχόμενος συνήθως από τον πάγκο – πάντα έμπαινε στο παρκέ περίπου στο 5’ των αγώνων – αναδείχθηκε πρώτος στις ασίστ στην ελληνική λίγκα, είχε 14.5 πόντους μέσο όρο και γενικά ήταν για αυτόν η ώρα της καταξίωσης. Παρέα με τον Γιώργο Διαμαντόπουλο συνέθεσαν ένα φοβερό δίδυμο, όλες οι μεγάλες ομάδες συνήθως έχαναν στην Νέα Σμύρνη και ο κόσμος απολάμβανε υψηλής ποιότητας μπάσκετ. Εξασφάλισε την κλήση στην εθνική ανδρών της Ελλάδας και από τότε είναι μόνιμο μέλος του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Έχει αγωνιστεί σε όλους τους επίσημούς αγώνες της εθνικής στα Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας – 2001 – της Σουηδίας – 2003 – και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το καλοκαίρι του 2004.
Οι εμφανίσεις του κέντρισαν το ενδιαφέρον των μεγάλων συλλόγων της Ελλάδας και παρότι το συμβόλαιό του στον Πανιώνιο έληγε το καλοκαίρι του 2003, μετά το τέλος της σεζόν και μετά από ένα μακράς διάρκειας καλοκαιρινό σήριαλ κατέληξε στον Ολυμπιακό μέσω... ενός καμπ των Μιλγουόκι στο οποίο συμμετείχε. Η ΚΑΕ Ολυμπιακός δαπάνησε ένα μεγάλο ποσό με αποδέκτη τον σύλλογο της Νέας Σμύρνης και ικανοποίησε και τον παίκτη.
Υπέγραψε συμβόλαιο 4 ετών με οψιόν του Πειραϊκού συλλόγου και στην πρώτη του σεζόν, 2001-2 κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδος – ο πρώτος και τελευταίος τίτλος του Ολυμπιακού από το 1997 και έπειτα – και έχασε το νταμπλ και το πρωτάθλημα από την ΆΕΚ με 3-2 νίκες στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος. Το καλοκαίρι οι δρόμοι του Θοδωρή Παπαλουκά και του Ολυμπιακού χώρισαν απρόσμενα και τέλη Αυγούστου του 2002 με αρχές του Σεπτέμβρη, ο Έλληνας παίκτης βρέθηκε σε κρίσιμο σταυροδρόμι της καριέρα του.
Ήθελε να βρει ένα μεγάλο σύλλογο και να συνεχίσει την καριέρα του σε υψηλό επίπεδο μετά την πρώτη συμμετοχή του στην Ευρωλίγκα. Ήρθαν προτάσεις από τον Μακεδονικό και την Ισπανική Γέιδα, μόλις έγινε γνωστό ότι έμεινε ελεύθερος, αλλά έψαχνε κάτι καλύτερο.
Ευτυχώς για αυτόν η ΤΣΣΚΑ του Ντούσαν Ίβκοβιτς που είχε υπογράψει στον σύλλογο της Μόσχας και έκανε προετοιμασία στο Βελιγράδι, ενδιαφέρθηκε άμεσα. Ο Θοδωρής πήρε το πρώτο αεροπλάνο, συνάντησε τον Νίκο Χατζηβρέττα στον ενδιάμεσο σταθμό της Θεσσαλονίκης και άρχισε την νέα του περιπέτεια!
Τον τρίτο του χρόνο ήδη διανύει στην ΤΣΣΚΑ ο Θοδωρής Παπαλουκάς και πραγματοποιεί μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες. Δύο πρωταθλήματα και ισάριθμες συμμετοχές σε ευρωπαϊκά φάιναλ φορ, πάρα πολλές νίκες και ελάχιστες ήττες. Ο παίκτης είναι ευτυχισμένος στην ομάδα του, ο κόσμος τον αγαπάει και φαίνεται πως και οι ιθύνοντες της ΤΣΣΚΑ είναι ικανοποιημένοι από την δικιά του προσπάθεια.
Από τον «εθνικό Ελληνορώσων» στην ομάδα – Θρύλο της Ρωσίας και ποιος ξέρει τι μονοπάτια επιφυλάσσει ακόμα η καριέρα του Έλληνα παίκτη που τον Ιανουάριο ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης της Ευρωλίγκα. Τελείωσε εκμεταλλευόμενος και την εντυπωσιακή ποιότητα της ομάδας του χωρίς ήττα την πρώτη φάση των ομίλων στα 14 επίσημα παιχνίδια και προσμένει σε μεγαλύτερες ακόμα επιτυχίες για αυτόν και το ελληνικό μπάσκετ!